Ulmowie to rodzina o polskich korzeniach, układająca swoje życie na podłożu katolickich wartości i pochodząca z malowniczej wsi Markowa, która w czasie okupacji hitlerowskiej podczas II wojny światowej, zapewniała schronienie Żydom. Pomimo grożącego niebezpieczeństwa, działała zgodnie z najwyższymi wartościami ludzkości - miłością, odwagą i współczuciem.

Józef Ulma urodził się 2 marca 1900 roku. Pochodził z wielodzietnej rodziny, która żyła z rolnictwa. Mając 21 lat został powołany do odbycia służby wojskowej. 7 lipca 1935 r. ożenił się z pochodzącą z tej samej miejscowości - Wiktorią.

Wiktoria Ulma urodziła się 10 grudnia 1912 roku. Rodzina, w której się wychowywała była liczna i również zajmowała się uprawą ziemi. Po ślubie poświęciła się pracy w domu. Wraz z mężem aktywnie uczestniczyła w życiu swojej parafii.

W ciągu dziewięciu lat małżeństwa rodzinie Ulmów urodziło się sześcioro dzieci: Stanisława (18 lipca 1936), Barbara (6 października 1937), Władysław (5 grudnia 1938), Franciszek (3 kwietnia 1940), Antoni (6 czerwca 1941) i Maria (16 września 1942).
W momencie śmierci oczekiwali na narodziny siódmego dziecka.

Gest gościnności i odwagi okazał się tragiczny. Wiosną 1944 r. Ulmowie zostali zadenuncjowani przez jednego z oficerów Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa. 24 marca 1944 r. dom rodziny został otoczony przez niemieckich żołnierzy, a oni rozstrzelani - od najstarszego do najmłodszego.

W 1995 r. Józef i Wiktoria zostali pośmiertnie odznaczeni medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W 2003 r. znaleźli się w grupie 122 polskich męczenników z okresu II wojny światowej, dla których rozpoczął się proces beatyfikacyjny. 10 września 2023 r. rodzina Ulmów została wyniesiona na ołtarze.